Οι συνέπειες μετά από έναν σοβαρό τραυματισμό είναι πραγματικά απρόβλεπτες, τόσο από πλευράς ιατρικής αποκατάστασης όσο και από πλευράς επίδρασης συνολικά στην ζωή του ασθενούς.
Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι το ιατρικό και παραϊατρικό προσωπικό δεν έχουν πάντα πλήρη κατανόηση του πόσο πολύ επιδρά ένας σοβαρός τραυματισμός στην καθημερινότητα του ασθενούς. Δεν αναφέρομαι μόνο στις δυσκολίες που έχουν οι ασθενείς σε απλά πράγματα όπως να πάνε στην τουαλέττα, να κάνουν μπάνιο, να ξαπλώσουν στο κρεβάτι, ή να μπουν και να βγουν από το αυτοκίνητο.
Δεν γνωρίζουμε πολλά για το πως επιδρά ο τραυματισμός στις σχέσεις του ασθενούς με τον/την συντροφό του, τα παιδιά του, τους γονείς του κτλ. Θα δώσω μερικά παραδείγματα από την εμπειρία μου με τέτοιους ασθενείς τα τελευταία χρόνια:
Πριν από τη επέμβαση, ο χειρουργός εξετάζει με ειδικά x-rays και αξονική τομογραφία για να πάρει αποφάσεις σχετικά με τον αριθμό και το ακριβές σημείο των οστεοτομιών, τη συσκευή σταθεροποίησης και το ρυθμό διόρθωσης της παραμόρφωσης. Η διόρθωση των παραμορφώσεων των άκρων είναι μια παρατεταμένη διαδικασία που απαιτεί εμπειρογνωμοσύνη και αφοσίωση για να πετύχει.
Κοινωνική Ζωή
Οι ασθενείς με βαρείς τραυματισμούς νιώθουν ιδιαίτερη δυσκολία να συναναστρέφονται με φίλους και γνωστούς και αυτή η δυσκολία αυξάνεται σταδιακα κατά την διάρκεια της θεραπείας τους. Όπου βρεθούν, “βομβαρδίζονται» με τις ίδιες ερωτήσεις και είναι υποχρεωμένοι να λένε την ίδια ιστορία ξανά και ξανά. Για παράδειγμα, ασθενείς με κυκλικά πλαίσια στα πόδια τους πρέπει να εξηγούν συνέχεια πόσο πολύ (δεν) πονάει, πως νιώθουν με το πλαίσιο, πόσο θα καιρό θα κρατήσει κ.α Αντιλαμβάνομαι ότι μπορεί να είναι ενδιαφέρον να πεις την ίδια ιστορία μερικές φορές ή ακόμα και ευχάριστο να είσαι στο επίκεντρο το ενδιαφέροντος μιας παρέας, καθώς περνούν οι μήνες όμως γίνεται ιδιαίτερα ενοχλητικό και εκνευριστικό, πολυ εκνευριστικό. Σε αυτή την φάση, οι ασθενείς περιορίζουν πολύ τον κύκλο των επαφών τους και νιώθουν απομονωμένοι.
Οικονομικά
Κάθε σοβαρός τραυματισμός προκαλεί μεγάλη ζημία στα οικονομικά του σπιτιού. Δεν είναι πολλοί αυτοί που αντέχουν οικονομικά να μην εργάζονται για έναν χρόνο ή και περισσότερο.
Οποιαδήποτε αβεβαιότητα ή καθυστέρηση πάντα χειροτερεύει τα πράγματα. “Μπορεί να γίνει κάτι άλλο για να επιταχυνθεί η θεραπεία μου;” “Mπορώ να έχω περισσότερες φυσιοθεραπείες από όσες καλύπτει το ταμείο μου;” “Tι θα γίνει με το στεγαστικό;” “Tι θα γίνει με την οικογένεια;» είναι ερωτήσεις που ακούγονται συχνά.
Η συμβουλή μου είναι να απευθυνθείτε όσο το δυνατόν νωρίτερα στον ασφαλιστή σας και σε έναν καλό δικηγόρο για να πάρετε ότι δικαιούστε από την ασφάλεια και να διεκδικήσετε όσο μεγαλύτερη αποζημίωση τυχόν δικαιούστε, γιατί είστε σε πραγματικά δύσκολη θέση. Εάν καταφέρετε να ρυθμίσετε τα οικονομικά σας για το διάστημα που πρόκειται να διαρκέσει η θεραπεία σας, θα είστε πιο ήρεμοι και αυτό συνήθως επιταχύνει και την αποκατάστασή σας.
Ο ιδιωτικός τομέας Υγείας
Εάν έχετε ιδιωτική ασφάλιση ή καλύπτεστε από την ασφάλεια του οχήματος ή του εργοδότη σας ή μπορείτε να καλύψετε μόνοι σας το κόστος της θεραπείας , σίγουρα, ο ιδιωτικός τομέας υπηρεσιών υγείας μπορεί να επιταχύνει ορισμένες διαδικασίες σχετικά με την θεραπεία σας και να είναι πιο βολικός με τα ραντεβού σας και τις εξετάσεις σας σε σχέση με τον δημόσιο τομέα. Αυτό δεν ισχύει μόνο για την Ελλάδα και στο ΕΣΥ, αλλά και για προηγμένα δημόσια συστήματα υγείας όπως το Βρετανικό NHS.
Εάν βρίσκεστε ήδη, πρόσφατα τραυματισμένοι, σε κάποιο νοσοκομείο και σκέφτεστε την μεταφορά σας στον ιδιωτικό τομέα η συμβουλή μου είναι να επικοινωνήσετε άμεσα με το γιατρό της επιλογής σας προκειμένου, σε συνεννοηση με τους γιατρούς του νοσοκομείου που νοσηλεύεστε, να οργανώσει την ασφαλή ανάληψη της φροντίδας σας.
